Wirtual Monster Yaoi

- Potem zrobiliśmy z tego drzewa ognisko
Uśmiechnął się do wspomnień.

Em...- zarumienił się, na gorąca woda to ukryła.- Trzeba było nie strzelać takich póz.

Wziął od niego ręcznik, sam też podał mu drugi.
- Chociażby top kręcenie tyłkiem tuż przed moim nosem, że niby chcesz do ogniska sięgnąć.

- Tak? A mam Ci przypomnieć kiedy Ty się na mnie rzuciłeś, kiedy odwdzięczyłem się tym samym?
Wyszedł za nim wycierając włosy.

- Naprawdę nie pamiętasz? To Ci przypomnę, to było podczas pierwszego treningu ze mną.
Usiadł nagi na łóżku.

- Nie mów, że tego nie pamiętasz?
Był naprawdę zaskoczony, wiedźmin nigdy niczego nie zapomniał.

Ostatnio edytowany przez Seril (2010-12-11 13:03:42)

- To była zemsta za to ognisko.
Często przekomarzali się właśnie w ten sposób, w sumie to prawie zawsze. Wiedźmin rzadko kiedy okazywał mu większą czułość i prawie nigdy żadne z nich nie pozwalało sobie na chwile słabości w obecności drugiego. Jednak zdarzały się takie momenty, ale można je było policzyć na palcach, ale rozstania potrafią zmieniać nawet tych najtwardszych...

Ostatnio edytowany przez Seril (2010-12-11 13:37:31)

Uśmiechnął się pod nosem. Odwrócił nieco głowę w jego stronę.
- Za mojego wiedźmina.
I potargał mu pieszczotliwie włosy. Wiedział, że tego nie lubił, ale lubił się z nim droczyć.

Zachichotał cicho.
- Jesteś taki uroczy, kiedy się złościsz.
Wstał i również zaczął się ubierać, o wiele wolniej od niego, prowokująco kręcąc przy tym biodrami.

Chwycił za ostrze miecza, jedną ręką.
- Możemy iść. Gdzie chcesz trenować?
Założył kapelusz, odruchowo przejeżdżając palcami po rondzie.

- Super, uwielbiam ogrody botaniczne. Ciekawe czy będzie to moje przyszłe miejsce prowadzenia zajęć.
Wyszedł zaraz za nim, zamknął za sobą drzwi i nałożył na nie ochronną pieczęć antywłamaniową.

Wszedł zaraz za nim i zamknął drzwi. Powiesił płaszcz na wieszaku.
-Pomóc Ci w czymś?